در روايتى پر ارج آمده كه پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله فرمود: در قيامت از سوى خدا به حضرت فاطمه عليها السلام خطاب مى شود:
يا فاطِمَةُ، سَلِيْنِى اعْطِكِ، وَتَمَنَّى عَلَيَّ ارْضِكِ
اى فاطمه! از من بخواه تا به تو عطا كنم و از من درخواست كن تا تو را خشنود سازم.
و حضرت فاطمه عليها السلام مى گويد:
أَسْألُكَ أَنْ لاتُعذِّبَ مُحِبِّى وَمُحِبَّ عِتْرَتِى بِالنَّارِ
از تو مى خواهم كه دوستدار من و دوستدار عترتم را به آتش عذاب نكنى.
و خداوند متعال مى فرمايد:
يا فاطمةُ! وَعِزَّتِى وَجَلالِى وَارْتِفاعِ مَكانِى لَقَدْ آلَيْتُ عَلى نَفْسِى مِنْ قَبْلِ أنْ اخْلُقَ السَّماواتِ وَالْارْضِ بِألْفَى عامٍ، أنْ لاأُعَذِّبَ مُحِبِّيْكِ وَمُحِبِّى عِتْرَتِكِ بِالنَّارِ «۱»
اى فاطمه! به عزت و جلال و عظمت مقامم سوگند كه من دو هزار سال پيش از آفرينش آسمان ها و زمين به خود سوگند خورده ام كه دوستداران تو و دوستداران عترتت را به آتش عذاب نكنم.
